Došljaci

Odmah po objavljivanju 1910. godine, Uskokovićevi Došljaci pozdravljeni su kao književni događaj. Srpska književnost najzad je dobila roman složenih društvenih odnosa unutar gradske sredine – beogradski roman.

„Sit sam ovog Beograda, ovih krupnih i sitnih pasa koji se otimaju oko iste kosti“, reči su nadarenog užičkog novinara i pisca Miloša Kremića, glavnog junaka Došljaka. Ipak, on se u gradu snalazi bolje od Zorke, svoje znatno starije devojke i susetke iz dvospratnice u Banatskoj ulici, iako se ona mnogo pre njega doselila u Beograd. Zorka je prinuđena da balansira između majčinog spoja malograđanštine i patrijarhalne strogosti i Miloševe opterećenosti poreklom, egzistencijom i čaršijskim normama.

Zahvaćen preobražajem iz varoši u grad, Beograd uvlači Zorku i Miloša, kao i sve svoje došljake, u bespoštednu borbu za opstanak, pokazujući se koliko otvorenim toliko i nemilosrdnim, odbacujući sve one koji prethodni život nisu ostavili za sobom i izrastajući u istinskog glavnog junaka ovog srpskog evergrin-romana.