Kaput Od Mahovine

Da li sam čovek ili stablo?
Ko sam, šta sam, pitao sam se stalno, ja, Najdan, gorštak, prvi zapitkivač ove šume. Naprosto: gola krošnja koja je rasla iz mojih leđa nametala mi je to pitanje.
Nisam rastao, ne. Ja sam se granao. Ka plavetnilu, i još više.
Granu po granu.

Zanosna, omamljujuća priča o Najdanu počinje najpre kao bajka o čoveku kome iz leđa izrasta drvo. Usamljen i odbačen, Najdan sanjari o ljubavi iz mladih dana, sve dok jedan umetnički projekat iz korena svima ne promeni život.

Kaput od mahovine je lirska proza zaogrnuta sjajnim pripovedačkim umećem i očaravajućim stilom. Natopljene začudnom lepotom, Tićmijeve rečenice se otvaraju kao školjke i otkrivaju nam svoja biserna značenja.

Ovo je roman koji dokazuje da je put do zvezda posut poezijom.

„Dolazi vrijeme za kaputa…“
– Zijah Sokolović, glumac i reditelj

„Ova slikovita zagonetna poetska povest pustiće korenje među čitaocima koji imaju barem dvocifren broj godova, ali i onima koji, poput baobaba, ma koliko bili razgranati, nemaju godove. I jednima i drugima Kaput od mahovine može poslužiti da odrede strane sveta u sebi i oko sebe, pre no što se popnu visoko u krošnju i iz nje osmotre figure sa druge strane planine Uma.“
– Branko Stevanović, pisac